Rootsville

Steven De bruyn feat. Jasper Hautekiet (B) The Eternal Perhaps Living 29 Molenstede (03-01-2020) reporter: Freddie & photo credits: Rootsville info organisatie: Living 29 info artist: Steven De bruyn © Rootsville 2020

Op 20 september van vorige jaargang vond er hier in de "Living 29" te Molenstede nog het intieme en prachtige concert plaats van "Guy Verlinde & Nils De Caster". Eigenaar Roel Celis kwam toen met de spijtige melding dat het wel even zou gaan duren alvorens er terug een concert zou gaan plaatsvinden doordat er ingrijpende werken aan de buiten infrastructuur (lees outdoor kitchen en tap gedeelte) zouden gaan gebeuren. We zijn enkele maanden verder en zie de Roel kon zichzelf weer niet bedwingen en tovert hij zo als nieuwjaarsgeschenk voor zijn vaste "living armaturen" zowaar "Steven De bruyn" uit zijn hoge hoed.

Steven kent gans blues & music minded België nog wel van vorige eeuw uit de periode van de een van de eerste echte inlandse bluesbands "El Fish". Een band die in 1994 het levenslicht zag en 5 albums kwam uit te brengen. Na het stopzetten van deze band richtte Steven De bruyn aka Stevo Harpo de groep "The Rhythm Junks" in het leven. Ook deze groep kende een internationale carrière met zelfs later ook nog een reprise. Ook aan de zijde van éminence grise Roland zien we Steven met regelmaat. Bij "The Rhythm Junks" tekende ook Jasper Hautekiet present en zie ook vanavond staat "de zoon van" aan zijn zijde.

We waren al vroeg op post bij Roel want als een volmaakt voorspel is er voor enkele gelukkigen ook nog de certitude van een "meet & greet" met de muzikanten met als extra garnituur het al even bekende "Living Diner". Doordat de reguliere "Chef Jef" twee nieuwe bionische hulpstukken kreeg ingebouwd moest hij verstek laten gaan en werd het uitwijken naar het eerste pop-up restaurant van Molenstede "Bij Luc". Luc zijn skills liggen nu niet bepaald in de keuken en dus werd er maar beroep gedaan op een hulpkok. In de spotlights op dit "diner" stonden twee prijstrekkers van "Brouwerij Buvens", met name "Blondine" en "Rost" beiden uit de categorie 'Tripel".

Als vanouds werd het smullen waarbij de lat voor "Chef Jef" weer extreem hoog werd gelegd en van knikkende knieën zou hij nu geen last meer mogen hebben. Ook de gezelligheid was weerom van de partij en gingen er verhalen rond van hoe Steven met werken stopte voor de liefde van de muziek maar ook de kneepjes van het vliegvissen werden uit de doeken gedaan. Bier en wijn waren uiteraard de rode draad tussen deze levensechte verhalen waar we zelf mee tot in China verdwaalden. Time flies when you're having fun en zo werd het stilaan tijd om terug naar het "CC" van Molenstede te trekken. Aangekomen ontdekken we het vaste aspect dat zowat alle zalen waar deze "The Eternal Perhaps Tour" voorbij komt vanaf morgen en dat is "Sold Out"! Boesjevol zou de afgevaardigde van "Toogenblik" zeggen maar ook talrijke collega muzikanten zoals ex-kompanen Toon Derison en Jan Ieven waren naar Molenstede afgezakt. Als "Home of Chilly Willy" waren ook enkele grondleggers van die band aanwezig net als delegaties van "Gevarenwinkel", "Devant-Les-Bois" en "Zilst Blues". Dus een internationaal gezelschap hier vanavond in "Living 29". Ook Steven De Bruyn had via een zwartje en een bruintje (lees haarkleur :-() opgevangen dat dit de "Hottest Place To Be" was.

Dus via rokerige en obscure kelders, de blues-bars van weleer over de "CC's" overal ten lande tot in de gezellige "Living 29" en als officieuze try-out van zijn "The Eternal Perhaps"...so without further ADO we give you Steven De bruyn & Jasper Hautekiet...

photo Steven De bruyn © Rootsville

Steven met enkele van zijn 200 onafscheidelijke noenekes en Jasper op de contrabas waren er klaar voor. Samen met een arsenaal aan soms bizarre hulpstukken die later dan weer technische hoogstandjes zouden leiden en als certitude ook de vele loopings die de signature van Steven de bruyn.

Opener werd het nummer "Stevo Wonders" en meteen waren we beland in de intimistische sfeer van filmische muziek met een vleugje jazz in een vrije expressie. Via de media hadden we al een glimp kunnen opvangen wat het zou worden en al vlug volgde het beklijvende "Paradise Blue". Dat bij velen de nostalgie naar boven kwam met in gedachte Baron Toots Thielemans (1922-2016) was niet meteen verwonderlijk te noemen want het was "Toots" die in de jazz-scène de wonderlijke sound van een harmonica tot kunst kwam te verheffen. Steven De bruyn gaat hierin duidelijk nog een stapje verder waarbij enkel onwaarschijnlijke knappe soundscapes te komen ontstaan.

De intermezzo's op de nummers van de contrabas van Jasper Hautekiet zijn er niet zomaar. Nee, ze vormen een uitzonderlijke harmonie met de speelsheid van Steven's harp, zoals te beluisteren op "Maurice the Boss", een nummer gewoon over een kat. Ook vocaal staat Steven hier zijn mannetje en bij het nummer "Onder De Regen" durft hier de volle "Living 29" zelfs bijna niemand nog te ademen. Beklijven en intiem is het minste dat je kan stellen. Ook "Aanspraak" is zo een meesterstukje waarbij poëzie en muziek in een heerlijke harmonie worden verenigd.

Aangedreven door een chromatische looping krijgen we dan "BXL Midi" en het hoeft geen twijfel dat Steven bij het componeren van dit stuk die "Brusselse Ket" wilt komen te eren. Alsof we een wandeling doorheen de Marollen beleven. Ook aan deze aangrijpende avond komt helaas een einde en moeten we er toch enkelen uit hun trance bevrijden. Een muzikaal hoogstandje dat vanaf morgen nog in talrijke CC's te zal bewonderen zijn. Op de volgende "Film Noir" is het misschien nog even wachten, de soundtrack die is er al! Getekend, Steven De bruyn...

Steven De bruyn, Roel Cellis & Jasper Hautekiet